Dit is het tweede artikel in onze serie over de factoren die een rol spelen in de effectiviteit en de retentie van management trainingen. Het eerste artikel is hier te vinden.
In deze aflevering bespreken we de tweede factor die van invloed is op de retentie. En dat is de intensiteit waarmee de stof tot je komt. Je moet de stof het liefst zelf actief ‘binnenhalen’: een stem van veraf wordt minder intensief waargenomen dan een stem van dichtbij (in ultimo je eigen stem). Zelf iets doen is vele malen intensiever dan een ander iets zien doen.
Simulaties zijn uitermate intensief. Een simulatie is in feite een rollenspel, waar de deelnemer zich meteen al bevindt in de rol waarvoor hij/zij nog aan het trainen is. Van hem/haar wordt van alle kanten verwacht dat hij/zij zich in die rol inleeft en er naar handelt. Er is geen sprake van passief luisteren, hij/zij moet het zelf doen (met nadruk op ‘zelf’ én op ‘doen’). De directe confrontatie met de resultaten van de genomen beslissingen maken de simulatie in feite nog intensiever dan de werkelijkheid, waar je soms jaren op de resultaten moet wachten.
Leren d.m.v. simulaties is ook een heel natuurlijk proces: kijk maar hoe katten als kittens al in een speels proces leren jagen. Een duidelijk geval van toepassen van simulaties in een leerproces!
Hoe meer details uit de omgeving worden meegesimuleerd, des te echter en intensiever wordt de simulatie. Dit kan bijvoorbeeld door ook de interacties die de speler met zijn virtuele omgeving heeft door een acteur tot leven te laten komen.
Simulaties geven ook de mogelijkheid om een transfer te maken vanuit de spelsituatie naar de eigen praktijk door de omgevingsinteracties hierop aan te passen. Dit verhoogt de relevantie en herkenbaarheid voor de deelnemer, wat weer een positieve invloed op de concentratie en de intensiteit van de beleving heeft.
Verder kun je bij een simulatie veel feed-back geven. Je kunt de ’tijd’ even stoppen om een bepaalde gebeurtenis er uit te lichten, te analyseren en te bespreken, en desnoods te resetten of te herhalen, wat in de werkelijkheid natuurlijk niet kan.