Dit is het zesde artikel in onze serie over de factoren die een rol spelen in de effectiviteit en de retentie van management trainingen. De eerste vijf artikelen zijn hier te vinden: factor 1: het belang, factor 2: de intensiteit, factor 3: de structuur van het aanbod, factor 4: de methode van aanbieden en factor 5: de spanning die gecreëerd wordt.
In dit laatste artikel in deze serie bespreken we de zesde factor die van invloed is op de retentie. En dat is de herhaling van de oefeningen. De stof moet herhaald worden aangeboden, liefst telkens vanuit een iets andere gezichtshoek. Maar vooral ook herhaaldelijk worden gereproduceerd. Hoe vaker je het moet reproduceren, hoe meer het als het ware op de “voorgrond” van je geheugen blijft hangen en je het je “eigen” maakt. Dat vergroot je bewustwording van de stof, je herkent eerder wanneer er wat aan de hand is en weet sneller hoe je er op moet reageren. Het wordt als het ware een tweede natuur van je. Vooral wanneer de situaties telkens net iets anders zijn, dan leer je daarmee ook op een flexibele manier te reageren op situaties die een beroep doen op je managementvaardigheden. Hierdoor ga je ook na afloop van de training in je dagelijkse werk soortgelijke situaties herkennen en er d.m.v. je nieuwe vaardigheden op een effectievere manier op reageren.
Simulaties kunnen hier heel goed op inspelen. Ze kunnen worden uitgevoerd in ‘periodes’, waarbij in elke periode dezelfde soort beslissingen moeten worden genomen. Maar telkens vanuit een iets andere invalshoek, omdat immers de situatie van het virtuele bedrijf en de markt elke periode anders is. En ook je concurrentie ontwikkelt zich en doet daarmee telkens op een andere wijze (indirect) een beroep op jouw vaardigheden. Deze herhaling verhoogt de retentie. Maar omdat de omstandigheden veranderen wordt het toch niet saai, en blijft e.e.a. een beroep op je pro-actieve en reactieve vermogens doen. Dit verhoogt bovendien de hoeveelheid associaties die je met de stof hebt, waardoor de herinnering makkelijker verloopt.
Als spelleider kun je hier nog meer op inspelen door de simulatie stapsgewijs op te bouwen. Benadruk in de eerste ronde de basisverbanden. Laat de deelnemers zich vooral daar op concentreren. En voeg vervolgens telkens nieuwe elementen in de simulatie toe. Dit kun je goed aanpassen aan de snelheid waarmee de deelnemers zich de vaardigheden eigen maken. Geef tussen de rondes door een korte uitleg over een bepaald aspect, liefst in relatie tot gestelde vragen of gemiste kansen bij de besluitvorming van de teams. Observeer daartoe de besluitvorming en geef groepsgewijs of plenair feedback. Geef eventueel korte verdiepingsopdrachten. Is het niveau van de vaardigheden gestegen, voeg dan scenario’s toe of geef korte opdrachten waarin nieuwe facetten kunnen worden geoefend. Sluit hierbij aan bij de leerdoelen van de deelnemers.
Op deze manier kan herhaling gebruikt worden om vaardigheden tot een automatisme te maken. Vergelijk dit bijvoorbeeld met het leren autorijden. In het begin denk je overal bij na. Je maakt fouten, maar je instructeur observeert, geeft uitleg waar nodig en stuurt bij. Na enkele lessen worden je verrichtingen steeds moeilijker, maar door de herhaling slijt dit snel in. Na verloop van tijd is het een automatisme geworden, waarbij je nauwelijks meer nadenkt. En zelfs in complexe situaties weet je na verloop van tijd vrijwel instinctief hoe je moet handelen.